Die hadden we nog niet! Schande natuurlijk, want van jongs af aan heb ik al een band met plastic bekertjes. In de schoolpauze beet ik op de harde bovenrand zodat ie open ging staan en scheurde het plastic gevalletje vervolgens in hele minuscule reepjes, op de bodem na natuurlijk. Dan zette ik de duizendpoot zullen we maar zeggen op z’n kop en kon je um laten dansen. Bent u daar nog? Afijn dat insect heeft nu een iets passiever broertje.
Getver, deed jij dat? En je tandjes dan? Of heb je nu een leuk klappertje?
Zeg, ik zag vandaag schitterende – ik herhaal LETTERLIJK schitterende – muizen op de kunstroute Open Stal. Ze hadden er een lampje op gezet. Mán! Schitterend. Oh, dat zei ik al 🙂
wat nou getver..tsss, maar ik heb mooi mn eigen klinkers nog hoor, tis niet dat ik een stuk uit een schoolbank hapte ofzo! En dan nog wat, hoezo schitterend een muis met een lampje op de kop 🙂
Hoe creatief weer, er komen bij mij alleen maar herinneringen nu naar boven van kleffe gevulde koeken in de kantine van school….
en van een soepautomaat met onderin hele zoute restjes poedersoep, soeppoeder nouja, je snapt het wel
Wij maakten er altijd spinnen van. Leuk zo’n vergeten herinnering die hierdoor weer opduikt.
jouw spinnen zijn vast mijn 1000-poten!
Hahaha, een stuk uit de schoolbank happen. Dán heb je pas een sterk gebit.
Ik stuur je wel een paar foto’s van de schittermuizen.
ah leuk, heb ze ontvangen, zeker schitterend!
Jacob Jensen zou nog wel aan z’n puntje willen zuigen 😉
Hebben we het over DE Jacob Jensen? Tjonge 🙂
JaJa: DE JJ! Die ook mijn teevee en telefoon ontwierp. De eerste staat in het MOMA in NY maar…kan niet meer gerepareerd worden, hoorde ik onlangs van de -ex-dealer. Bidden dat ie het nog een tijdje uithoudt -zoals de laatste die het weer prima doet met nieuwe batterij- want als je zo’n schoonheid al 14 jaar in je kamer hebt staan, wil je nooit meer iets anders. Tegen de tijd dat haar overlijdensbericht jouw kant opkomt, bestel ik deze bjoetie als troost ! Dan kan ik pronken met een echte M? waarvan het origineel natuurlijk inmiddels ook in de collectie van het MOMA is opgenomen;)
Dan ben ik toch van een oudere generatie 😉 Niks plastic bekertjes op school. En al helemaal geen soep 😦 Ja, je kon soms een kommetje halen als de kantinejuffrouw een goed humeur had. Maar dan soep in een stenen kommetje…
Een prachtige stijlvolle muis overigens…
De Jacob Jensen die ik heb gekend is helaas niet meer…
Maar die lustte er ook wel soep van… 😉
Hanny, je bent er sterker van geworden (hmmm, je moet toch wat met al die droevigheid) Mooie grafsteen, dank voor alles 🙂 vind ik mooi.
Waarvan Hanny ? Die soep ? Van oudere generaties ? Van plastic bekertjes ? Van muizen ? Of van stenen kommetjes ? Naja; het zullen de kantinejuffen wel weer wezen 😉
Dat heet een “open einde”. 😛
Het rolde zomaar uit mijn toetsenbord. Geen flauw idee waarom…
Maar hij hield niet van muizen….
Ha, ha, erg herkenbaar, Bij ons op school was de thee en soep zo heet, dat het bekertje altijd inzakte 😉
Das nou met recht ook een drama!
Ik ben ook aan het experimenteren met het verhitten van hard plastic tot muis, maar het is nog niet geworden wat het zijn moet, zelfde idee 🙂